ಬನ್ನಿ, ಅರ್ಧರ್ಧ ಟೀ ಕುಡಿಯುವಾ....

ನಾವು, ಕರ್ನಾ­ಟ­ಕದ ಮಂದಿ, ಕಾಫಿ ಪ್ರಿಯರು. ಬಿಸಿಲ ಝಳ ಜೋರಾ­ಗಿ­ರುವ ದಕ್ಪಿಣ ಕನ್ನಡ, ಬಳ್ಳಾ­ರಿ­ಗ­ಳಲ್ಲಿ ಚಹಾ ಕುಡಿ­ಯು­ವ­ವರು ಹೆಚ್ಚಾ­ಗಿ­ದ್ದಾ­ರಾ­ದರೂ ಕಾಫಿ ಸಜ್ಜನ ಕನ್ನ­ಡಿ­ಗರ ಫ್ಯಾಮಿಲಿ ಪೇಯ! ಮೈಸೂ­ರಿ­ನಲ್ಲಿ ಟೀ ಕುಡಿ­ಯು­ವುದೇ ಅಪ­ರಾಧ. ಹಾಸ­ನ­ದಲ್ಲೋ ಚಿಕ್ಕ­ಮ­ಗ­ಳೂ­ರಲ್ಲೋ ಚಹಾ ಕುಡಿ­ಯು­ವ­ವನು ಸಜ್ಜ­ನ­ನಲ್ಲ ಎಂಬ ನಂಬಿ­ಕೆಯೇ ಇದೆ. ಚಹಾ ಕುಡಿ­ಯು­ವ­ವನು ಶ್ರಮ­ಜೀವಿ ಎಂದೂ ನಿರ್ಧಾ­ರ­ವಾಗಿ ಹೋಗಿದೆ. ಅದ್ಯಾಕೋ ಆರಂಭದಿಂ­ದಲೂ ಚಹಾಕ್ಕೆ ಉಳ್ಳ­ವರ ಮನೆಯ ಕಣ್ಮ­ಣಿ­ಯಾ­ಗುವ ಪುಣ್ಯ ಒದ­ಗಿ­ಬ­ರಲೇ ಇಲ್ಲ. ಅದೇ­ನಿ­ದ್ದರೂ ಬೀದಿ ಬದಿಯ ಕೂಸು. ತಳ್ಳು­ಗಾ­ಡಿ­ಗ­ಳಲ್ಲಿ ಮಾರು­ವು­ದಕ್ಕೆ ಅರ್ಹ­ವಾ­ದದ್ದು. ರಸ್ತೆ­ಬ­ದಿ­ಯಲ್ಲಿ ನಿಮಗೆ ಸಾಮಾ­ನ್ಯ­ವಾಗಿ ಕಾಫಿ ಸಿಗು­ವು­ದಿಲ್ಲ!

ಟೀ ಮಾಡು­ವುದು ಕಾಫಿ­ಯಷ್ಟು ಸುಲ­ಭ­ವಲ್ಲ. ಕಾಫಿ ಡಿಕಾ­ಕ್ಷ್ ಮಾಡಿ­ಟ್ಟು­ಕೊಂಡು ಹಾಲು ಬೆರೆಸಿ ಯಾವಾಗ ಬೇಕಾ­ದರೂ ಕುಡಿ­ಯ­ಬ­ಹುದು. ಆದರೆ ಟೀ ಹಾಗಲ್ಲ. ಅದನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕುದಿಸಿ, ಬಿಸಿ­ಬಿ­ಸಿ­ಯಾ­ಗಿ­ರು­ವಾ­ಗಲೇ ಕುಡಿ­ಯ­ಬೇಕು. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಇಟ್ಟು­ಬಿ­ಟ್ಟರೂ ಅದರ ಮೇಲೊಂದು ತೆಳ್ಳ­ನೆಯ ಕೆನೆ­ಪ­ರದೆ ಕಟ್ಟಿ­ಕೊ­ಳ್ಳು­ತ್ತದೆ. ರುಚಿ­ಗೆ­ಡು­ತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಟೀಯನ್ನು ಸಂಭಾ­ವಿ­ತರು ಧಿಕ್ಕ­ರಿ­ಸು­ವು­ದಕ್ಕೆ ಇದೊಂದೇ ಕಾರಣ ಇರ­ಲಾ­ರದು. ಅದ­ಕ್ಕೊಂದು ಧಾರ್ಮಿ­ಕ­ವಾದ, ಸಾಂಸ್ಕೃ­ತಿ­ಕ­ವಾದ, ನೈತಿ­ಕ­ವಾದ ಕಾರ­ಣವೂ ಇರ­ಬ­ಹುದೋ ಏನೋ? ಸಂಶೋ­ಧ­ಕರು ಪತ್ತೆ ಮಾಡ­ಬೇಕು.

ನೀವು ಗಮ­ನಿ­ಸಿ­ರ­ಬ­ಹುದು; ಹೆಣ್ಣು­ಮ­ಕ್ಕಳು ಸಾಮಾ­ನ್ಯ­ವಾಗಿ ಚಹಾ ಕುಡಿ­ಯು­ವು­ದಿಲ್ಲ. ಅವ­ರ­ದೇ­ನಿ­ದ್ದರೂ ಕಾಫಿ ರಾಗ. ಚಹಾ ಕುಡಿ­ಯುವ ಮಹಿ­ಳೆ­ಯರೂ ಸಾಮಾ­ನ್ಯ­ವಾಗಿ ಶ್ರಮ­ಜೀ­ವಿ­ಗಳೇ. ಹೀಗಿ­ರು­ವಾಗ ಶ್ರಮಕ್ಕೂ ಚಹಾಕ್ಕೂ ಏನಾ­ದರೂ ಸಂಬಂಧ ಇರ­ಬ­ಹುದೇ? ಅದೂ ಸಂಶೋ­ಧ­ನೆಗೆ ಅರ್ಹ ವಸ್ತು.

ಟೀ ಕುಡಿ­ಯು­ವು­ದ­ಕ್ಕೊಂದು ಧಾರ್ಮಿ­ಕ­ವಾದ ಆಧ್ಯಾ­ತ್ಮಿ­ಕ­ವಾದ ಕಾರ­ಣವೂ ಇರ­ಬ­ಹುದು ಎಂದು ಅನ್ನಿ­ಸಿ­ದ್ದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಚೀನಾ ಮತ್ತು ಜಪಾ­ನಿನ ಕತೆ­ಗ­ಳಲ್ಲಿ ಬರುವ ಚಹಾದ ಪ್ರಸ್ತಾ­ಪವೂ ಇರ­ಬ­ಹುದು. ಶ್ರೀಲಂ­ಕಾ­ದಲ್ಲೂ ಚಹಾಕ್ಕೇ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯ. ಅಚಾ­ನ­ಕ್ಕಾ­ಗಿಯೋ ಏನೋ ಬುದ್ಧ­ನಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆ ಇಟ್ಟ ದೇಶ­ಗ­ಳೆಲ್ಲ ಚಹಾದ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಪ್ರೀತಿ ಇಟ್ಟು­ಕೊಂ­ಡಿವೆ. ಅಲ್ಲಿಯ ಸಾಹಿ­ತ್ಯ­ದಲ್ಲೂ ಚಹಾದ ಪ್ರಸ್ತಾಪ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬರು­ತ್ತದೆ. ಥಟ್ಟನೆ ನೆನ­ಪಾ­ಗುವ ಎರಡು ಪ್ರಸಂ­ಗ­ಗಳು ಹೀಗಿವೆ;

ಒಬ್ಬ ಗುರು. ಅವನ ಹತ್ತಿರ ಶಿಷ್ಯತ್ವ ಸ್ವೀಕ­ರಿ­ಸು­ವು­ದಕ್ಕೆ ಒಬ್ಬ ಬರು­ತ್ತಾನೆ. ಗುರು ಏನನ್ನೂ ಹೇಳಿ­ಕೊ­ಡ­ಬಾ­ರದು. ಶಿಷ್ಯ ಸ್ವಯಂ­ಸ್ಪೂ­ರ್ತಿ­ಯಿಂದ ಕಲಿ­ಯ­ಬೇಕು ಅನ್ನು­ವುದು ನಿಯಮ. ಹೀಗಾಗಿ ಶಿಷ್ಯ ಗುರು­ವಿನ ಪ್ರತಿ­ಯೊಂದು ನಡ­ವ­ಳಿ­ಕೆ­ಯನ್ನೂ ಗಮ­ನಿ­ಸುತ್ತಾ ಇರು­ತ್ತಾನೆ.
ಹೀಗಿ­ರು­ವಾಗ ಒಮ್ಮೆ ಗುರು­ವನ್ನು ನೋಡು­ವು­ದಕ್ಕೆ ಒಬ್ಬ ಶ್ರೀಮಂತ ಬರು­ತ್ತಾನೆ. ಗುರು­ವಿಗೆ ತನ್ನೆಲ್ಲ ಸಂಪ­ತ್ತನ್ನೂ ಸಮ­ರ್ಪಿ­ಸು­ವು­ದಾಗಿ ಹೇಳು­ತ್ತಾನೆ. ಆತ ಮಾತು ಶುರು­ಮಾ­ಡು­ತ್ತಿ­ದ್ದಂತೆ ಗುರು `ಇ­ವ­ನಿ­ಗೊಂದು ಕಪ್ ಟೀ ಕೊಟ್ಟು ಕಳು­ಹಿಸಿ' ಅನ್ನು­ತ್ತಾನೆ.
ಅದಾದ ಮೇಲೆ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ನಾಸ್ತಿಕ ಬರು­ತ್ತಾನೆ. ಗುರು­ವನ್ನು ಬೈಯಲು ಶುರು­ವಿ­ಡು­ತ್ತಾನೆ. ಆತ ಮಾತು ಶುರು­ಮಾ­ಡು­ತ್ತಿ­ದ್ದಂತೆ ಗುರು `ಇ­ವ­ನಿ­ಗೊಂದು ಕಪ್ ಟೀ ಕೊಟ್ಟು ಕಳು­ಹಿಸಿ' ಅನ್ನು­ತ್ತಾನೆ.
ಆಮೇ­ಲೊ­ಬ್ಬಳು ವಿಧವೆ ಬರು­ತ್ತಾಳೆ. ಗಂಡ ತೀರಿ­ಕೊಂಡ ದುಃಖ­ದ­ಲ್ಲಿ­ದ್ದಾಳೆ. ಅವಳು ಗೋಳು ಹೇಳಿ­ಕೊ­ಳ್ಳು­ತ್ತಿ­ದ್ದಂತೆ ಗುರು ಮತ್ತೆ ಅದೇ ಮಾತು ಹೇಳು­ತ್ತಾನೆ; `ಈ­ಕೆ­ಗೊಂದು ಕಪ್ ಟೀ...'.
ಇದ­ನ್ನೆಲ್ಲ ನೋಡು­ತ್ತಿದ್ದ ಶಿಷ್ಯ­ನಿಗೆ ಚೋದ್ಯ­ವೆ­ನಿ­ಸು­ತ್ತದೆ. ಗುರು­ವನ್ನು ಕೇಳು­ತ್ತಾನೆ. ನೀವು ನಿಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಲು ಬಂದ­ವ­ರಿ­ಗೆಲ್ಲ ಒಂದು ಕಪ್ ಟೀ ಕೊಟ್ಟು ಕಳು­ಹಿ­ಸು­ತ್ತೀ­ರಲ್ಲ. ಅವ­ರಿಗೆ ಅದ­ರಲ್ಲೇ ಸಮಾ­ಧಾನ ಸಿಕ್ಕ­ವ­ರಂತೆ ಹೊರಟು ಹೋಗು­ತ್ತಾ­ರಲ್ಲ. ಇದರ ರಹಸ್ಯ ಏನು?
ಗುರು ಹೇಳು­ತ್ತಾನೆ;
`ಯಾ­ರಲ್ಲಿ... ಈತ­ನಿ­ಗೊಂದು ಕಪ್ ಟೀ ಕೊಟ್ಟು ಕಳು­ಹಿಸಿ'.

ಇದನ್ನು ವಿವ­ರಿ­ಸಿ­ದರೆ ಕೆಡು­ತ್ತದೆ. ಇಂಥದ್ದೇ ಇನ್ನೊಂದು ಕತೆ ಕೇಳಿ;
ಗುರು­ವಿನ ಬಳಿಗೆ ಒಬ್ಬ ಶಿಷ್ಯತ್ವ ಸ್ವೀಕ­ರಿ­ಸಲು ಬರು­ತ್ತಾನೆ. ಬಂದು ತನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿ­ಕೊ­ಳ್ಳಲು ಆರಂ­ಭಿ­ಸು­ತ್ತಾನೆ. `ಗು­ರು­ಗಳೇ.. ನಾನು ಅನೇಕ ಧರ್ಮ­ಗ್ರಂ­ಥ­ಗ­ಳನ್ನು ಓದಿ­ದ್ದೇನೆ. ಶಾಸ್ತ್ರ­ಪು­ರಾ­ಣ­ಗ­ಳನ್ನು ಅರ್ಥ­ಮಾ­ಡಿ­ಕೊಂ­ಡಿ­ದ್ದೇನೆ. ತರ್ಕ­ಶಾ­ಸ್ತ್ರ­ದಲ್ಲಿ ಪರಿ­ಣತಿ ಇದೆ. ಎಲ್ಲ­ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ವೇದಾಂ­ತದ ವಿವಿಧ ಶಾಖೆ­ಗ­ಳನ್ನು ಆಳ­ವಾಗಿ ಅಧ್ಯ­ಯನ ಮಾಡಿ­ದ್ದೇನೆ.... ತಾವು ನನಗೆ ಮಹ­ತ್ತ­ರ­ವಾದ ವಿದ್ಯೆ ಕಲಿ­ಸ­ಬೇಕು. ನನ್ನನ್ನು ಜ್ಞಾನಿ­ಯಾಗಿ ಮಾಡ­ಬೇಕು'.
ಗುರು ಮಾತಾ­ಡು­ವು­ದಿಲ್ಲ. ಒಂದು ಜಾಡಿ ಚಹಾ ತರಿ­ಸು­ತ್ತಾನೆ. ಶಿಷ್ಯತ್ವ ಸ್ವೀಕ­ರಿ­ಸಲು ಬಂದ­ವನ ಮುಂದೆ ಒಂದು ಕಪ್ ಇಟ್ಟು `ಮೊ­ದಲು ಚಹಾ ಕುಡಿ. ನಂತರ ಮಾತಾ­ಡೋಣ' ಅನ್ನು­ತ್ತಾನೆ. ಶಿಷ್ಯ ನೋಡು­ತ್ತಿ­ರು­ವಂ­ತೆಯೇ ಜಾಡಿ­ಯಿಂದ ಕಪ್ಪಿಗೆ ಚಹಾ ಸುರಿ­ಯು­ತ್ತಾನೆ. ಕಪ್ ತುಂಬಿ ಚಹಾ ಹರಿ­ದು­ಹೋ­ಗು­ತ್ತಿ­ದ್ದರೂ ಸುರಿ­ಯು­ತ್ತಲೇ ಇರು­ತ್ತಾನೆ.
ಶಿಷ್ಯ ಎಚ್ಚ­ರಿ­ಸು­ತ್ತಾನೆ; ಗುರು­ಗಳೇ ಕಪ್ ತುಂಬಿ­ಹೋಗಿ ಚಹಾ ಚೆಲ್ಲು­ತ್ತಿದೆ. ಇನ್ನೂ ಸುರೀತಾ ಇದ್ದೀ­ರಲ್ಲ.
`ನೀನೂ ಅಷ್ಟೇ. ಈಗಾ­ಗಲೇ ತುಂಬಿ­ಕೊಂ­ಡಿ­ದ್ದೀಯ. ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿ­ರು­ವು­ದನ್ನು ನಾನೆಲ್ಲಿ ತುಂಬಲಿ. ಮೊದಲು ಖಾಲಿ­ಯಾಗಿ ಬಾ. ಅಮೇಲೆ ನೋಡೋ­ಣಂತೆ'.

**­*­*­*­**

ಜಾರ್ಜ್ ಆರ್ವೆಲ್ ಹೆಸ­ರಿ­ನಲ್ಲಿ ಬರೆ­ಯು­ತ್ತಿದ್ದ ಎರಿಕ್ ಬ್ಲೇರ್ ಚಹಾದ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಕುತೂ­ಹ­ಲ­ಕರ ಪ್ರಬಂಧ ಬರೆ­ದಿ­ದ್ದಾನೆ. ಒಬ್ಬ ಲೇಖಕ ಇಂಥ ಸಂಗ­ತಿ­ಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆ­ಯು­ತ್ತಾನೆ ಅನ್ನು­ವು­ದನ್ನು ಇವತ್ತು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಊಹಿ­ಸಿ­ಕೊ­ಳ್ಳು­ವು­ದಕ್ಕೂ ಕಷ್ಟ. ಬಿಜಿ­ಎಲ್ ಸ್ವಾಮಿ, ಡಿವಿಜಿ, ಗೊರೂರು ಮುಂತಾ­ದ­ವರು ಇಂಥ ತರ­ಹೇ­ವಾರಿ ಸಂಗ­ತಿ­ಗಳ ಕುರಿತು ಬರೆ­ಯು­ತ್ತಿ­ದ್ದರು. ಲಂಕೇ­ಶರ ಟೀಕೆ ಟಿಪ್ಪ­ಣಿ­ಯಲ್ಲಿ ಅಂಥ ವೈವಿಧ್ಯ ಇತ್ತು. ಡಿ. ಆರ್. ನಾಗ­ರಾ­ಜ್ ಗೆ ಆ ಪರಿಯ ವಿಸ್ತಾರ ಸಾಧ್ಯ­ವಿತ್ತು. ಆದರೆ ಶ್ರೇಷ್ಠ­ತೆಯ ವ್ಯಸ­ನಿ­ಗ­ಳಾ­ದ­ವರು ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯ ಎಂದರೆ ಸೃಷ್ಟಿ, ಅದೊಂದು ದೈವಿ­ಕ­ವಾದ ಕ್ರಿಯೆ ಎಂದು­ಕೊಂ­ಡ­ವರು ಕೇವಲ ಘನ­ಗಂ­ಭೀರ ಸಂಗ­ತಿ­ಗಳ ಕುರಿತು ಬರೆ­ಯುತ್ತಾ ನಿಜಕ್ಕೂ ಖುಷಿ­ಕೊ­ಡುವ ಮತ್ತು ಓದಿ­ಸಿ­ಕೊ­ಳ್ಳುವ ಇಂಥ ವಿಷ­ಯ­ಗ­ಳನ್ನು ಮುಟ್ಟು­ವು­ದಕ್ಕೂ ಹೋಗ­ಲಿಲ್ಲ.

ಆರ್ವೆಲ್ ಪ್ರಬಂ­ಧ­ವನ್ನು ಗ್ರಹಿಸಿ ಬರೆದ ಹತ್ತಾರು ಸಾಲು­ಗಳು ಇಲ್ಲಿವೆ. ಇದು ನಿಮಗೂ ಕುತೂ­ಹ­ಲ­ಕರ ಅನ್ನಿ­ಸಿ­ದರೆ ಒಂದು ಕಪ್ ಚಹಾ ಕುಡಿದು ಸಂಭ್ರ­ಮಿಸಿ.

-ಚಹಾ ಮಾಡು­ವುದು ಹೇಗೆ ಅನ್ನುವ ಬಗ್ಗೆ ಯಾರೂ ಯಾವ ಮಾಹಿ­ತಿ­ಯನ್ನೂ ನೀಡಿ­ದಂ­ತಿಲ್ಲ.ಚಹಾ ಅನೇಕ ದೇಶ­ಗಳ ನಾಗ­ರೀ­ಕ­ತೆಯ ಜೊತೆ ಬೆಳೆದು ಬಂದ ಪೇಯ. ಐರ್ಲೆಂಡ್, ಆಸ್ಟ್ರೇ­ಲಿಯಾ ಮತ್ತು ನ್ಯೂಜಿ­ಲ್ಯಾಂ­ಡು­ಗ­ಳಲ್ಲಿ ಇದಕ್ಕೆ ಯಾವುದೂ ಸರಿ­ಸಾ­ಟಿ­ಯಿಲ್ಲ ಎನ್ನು­ವು­ದರ ಜೊತೆಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಚಹಾ ಮಾಡೋದು ಹ್ಯಾಗೆ ಎಂಬ ವಿಚಾ­ರದ ಕುರಿತು ಸಾಕಷ್ಟು ಕಲ­ಹವೂ ನಡೆ­ದು­ಹೋ­ಗಿದೆ.

ನಾನು ನನ್ನದೇ ಅನು­ಭ­ವ­ದಿಂದ ಒಳ್ಳೆಯ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಚಹಾ ಮಾಡೋದು ಹೇಗೆ ಅಂತ ಕಂಡು­ಕೊಂ­ಡಿ­ದ್ದೇನೆ. ಆ ಬಗ್ಗೆ ಹನ್ನೊಂದು ಗಮ­ನಾರ್ಹ ಅಂಶ­ಗ­ಳನ್ನು ಗುರು­ತಿ­ಸಿ­ದ್ದೇನೆ. ಇವು­ಗ­ಳಲ್ಲಿ ಒಂದ­ರೆಡು ಎಲ್ಲರೂ ಒಪ್ಪ­ಬ­ಹು­ದಾದ ಸಾಮಾನ್ಯ ಹೇಳಿ­ಕೆ­ಗಳು, ನಾಲ್ಕೈ­ದಂತೂ ಖಂಡಿತಾ ವಿವಾ­ದಾ­ಸ್ಪದ ಅಂಶ­ಗಳು.

1. ಮೊದ­ಲ­ನೆ­ಯ­ದಾಗಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಚಹಾ ಬೇಕೆಂ­ದಿ­ದ್ದರೆ ಭಾರ­ತೀಯ ಅಥವಾ ಶ್ರೀಲಂಕಾ ಮೂಲದ ಚಹಾ­ಪು­ಡಿ­ಯನ್ನೇ ಬಳ­ಸ­ಬೇಕು. ಚೀನಾದ ಟೀಪು­ಡಿಗೂ ಕೆಲವು ಹೆಗ್ಗ­ಳಿ­ಕೆ­ಗ­ಳಿವೆ ನಿಜ. ಅದು ಅಗ್ಗ, ಹಾಲು ಬೆರೆ­ಸದೇ ಕುಡಿ­ಯ­ಬ­ಹುದು ಎನ್ನು­ವು­ದರ ಹೊರ­ತಾ­ಗಿಯೂ ಚೀನಾ ಟೀಪು­ಡಿಗೆ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಕೆರ­ಳಿ­ಸುವ ಶಕ್ತಿ­ಯಿಲ್ಲ. ಅದನ್ನು ಕುಡಿದ ನಂತರ ವಿವೇ­ಕಿ­ಯಾದೆ, ಬಲ­ಶಾ­ಲಿ­ಯಾದೆ ಅಥವಾ ಆಶಾ­ವಾ­ದಿ­ಯಾದೆ ಅಂತಂ­ದು­ಕೊ­ಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ. ಯಾರಾ­ದರೂ ಒಳ್ಳೆಯ ಚಹಾ ಕುಡಿದೆ ಕಣಯ್ಯಾ ಎಂದರೆ ಅದು ಇಂಡಿಯನ್ ಟೀಯೇ ಆಗಿ­ರ­ಬೇಕು.

2. ಚಹಾ­ವನ್ನು ಸಣ್ಣ ಪ್ರಮಾ­ಣ­ದಲ್ಲಿ ಮಾಡ­ಬೇಕು. ದೊಡ್ಡ ಹಂಡೆ­ಯಲ್ಲೋ ತಪ್ಪ­ಲೆ­ಯಲ್ಲೋ ಕಾಯಿ­ಸಿಟ್ಟ ಟೀಗೆ ರುಚಿ­ಯಿಲ್ಲ. ಮದು­ವೆ­ಮ­ನೆ­ಯಲ್ಲೋ, ಸಾರ್ವ­ಜ­ನಿಕ ಸಮಾ­ರಂ­ಭ­ಗ­ಳಲ್ಲೋ ಮಾಡುವ ಚಹಾ ಕಲ­ಗ­ಚ್ಚಿ­ನಂ­ತಿ­ರು­ತ್ತದೆ. ಸುಣ್ಣದ ನೀರು ಕುಡಿ­ದಂ­ತಿ­ರು­ತ್ತದೆ. ಚಹಾ ಮಾಡುವ ಪಾತ್ರೆ ಚೀನಾದ್ದೇ ಆಗಿ­ದ್ದರೆ ಒಳ್ಳೆ­ಯದು. ಸ್ಟೀಲು ಅಥವಾ ಅಲ್ಯೂ­ಮಿ­ನಿಯಂ ಪಾತ್ರೆ­ಯಲ್ಲಿ ಮಾಡೋ ಟೀಗೆ ಅಂಥ ಸ್ವಾದ ಬರು­ವು­ದಿಲ್ಲ.

3. ಟೀ ತಯಾ­ರಿ­ಸುವ ಮುಂಚೆಯೇ ಟೀಪಾ­ಟನ್ನು ಬಿಸಿ ಮಾಡಿ­ಕೊ­ಳ್ಳ­ಬೇಕು. ಬಿಸಿ­ನೀ­ರಲ್ಲಿ ಅದ್ದಿ ಬೆಚ್ಚ­ಗಾ­ಗಿ­ಸು­ವು­ದ­ಕ್ಕಿಂತ ಹಬೆಯ ಮೇಲಿಟ್ಟು ಬಿಸಿ­ಮಾ­ಡು­ವುದು ಉತ್ತಮ.

4. ಚಹಾ ಸ್ಟ್ರಾಂಗ್ ಆಗಿ­ರ­ಬೇಕು. ಒಂದು ಕಪ್ ಚಹಾಕ್ಕೆ ಒಂದು ತುಂಬಿದ ಚಮಚ ಟೀಪೌ­ಡ್ ಸರಿ. ಇಪ್ಪತ್ತು ಪೇಲವ ಚಹಾ­ಕ್ಕಿಂತ ಒಂದು ಸ್ಟ್ರಾಂಗ್ ಟೀ ಮೇಲು. ವಯ­ಸ್ಸಾ­ಗುತ್ತಾ ಹೋದ ಹಾಗೆ ಚಹಾ ಪ್ರೇಮಿ­ಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಸ್ಟ್ರಾಂಗ್ ಆದ ಚಹಾ ಕುಡಿ­ಯ­ವು­ದಕ್ಕೆ ಆರಂ­ಭಿ­ಸು­ತ್ತಾರೆ.

5. ಚಹಾ­ವನ್ನು ಸೋಸ­ಬಾ­ರದು. ಟೀಪಾಟ್­ನಿಂದ ನೇರ­ವಾಗಿ ಕಪ್ ಗೆ ಸುರಿ­ಯ­ಬೇಕು. ಒಂದೆ­ರಡು ಚಹಾ ಸೊಪ್ಪು ಟೀಯೊ­ಳಗೆ ಬಿದ್ದರೂ ಪ್ರಮಾ­ದ­ವೇ­ನಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಸೋಸು­ವು­ದಿದೆ ನೋಡಿ; ಮಹಾ­ಪ­ರಾಧ.

6. ಚಹಾ ಪಾತ್ರೆ­ಯನ್ನು ಕುದಿ­ಯುವ ನೀರಿನ ಬಳಿಗೆ ಒಯ್ಯ­ಬೇಕೇ ಹೊರತು, ಕುದಿ­ಸಿದ ನೀರನ್ನು ಚಹಾ­ಪಾ­ತ್ರೆಯ ಬಳಿಗೆ ತರ­ಕೂ­ಡದು. ಟೀಪಾ­ತ್ರೆ­ಯೊ­ಳಗೆ ಸುರಿ­ಯುವ ನೀರು ಕೊನೆಯ ಕ್ಪಣದ ತನ­ಕವೂ ಕುದಿ­ಯು­ತ್ತಲೇ ಇರ­ಬೇಕು. ಒಮ್ಮೆ ಕುದಿ­ಸಿದ ನೀರನ್ನು ಮತ್ತೆ ಕುದಿಸಿ ಬಳ­ಸ­ಬಾ­ರದು ಅನ್ನು­ವುದು ಒಂದು ಮತ. ನನ­ಗ­ದ­ರಲ್ಲಿ ನಂಬಿ­ಕೆ­ಯಿಲ್ಲ.

7. ಟೀಪಾ­ತ್ರೆಗೆ ಟೀಪುಡಿ ಹಾಕಿ ಕುದಿ­ಯುವ ನೀರು ಹಾಕಿದ ನಂತರ ಅದನ್ನು ಕದ­ಡ­ಬೇಕು. ಪಾತ್ರೆ­ಯನ್ನು ಅಲ್ಲಾ­ಡಿ­ಸಿ­ದರೂ ಸರಿಯೇ. ಆಮೇಲೆ ಚಹಾ ಎಲೆ­ಗಳು ತಳ­ದಲ್ಲಿ ನೆಲೆ­ಗೊ­ಳ್ಳಲು ಬಿಡ­ಬೇಕು.

8. ಆಳ­ವಿ­ಲ್ಲದ, ಕುಳ್ಳ­ಗಿನ ಕಪ್ಪಿನಲ್ಲಿ ಟೀ ಕುಡಿ­ಯ­ಬಾ­ರದು. ಆಳದ ಬ್ರೇಕ್ ಫಾಸ್ಟ್ ಕಪ್ ವಾಸಿ. ಇದ­ರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಚಹಾ ಹಿಡಿ­ಸು­ತ್ತದೆ. ಸಣ್ಣ ಕಪ್ಪು­ಗ­ಳಲ್ಲಿ ಚಹಾ ಕುಡಿ­ಯು­ವು­ದಕ್ಕೆ ಶುರು­ಮಾ­ಡುವ ಮೊದಲೇ ಅರ್ಧ ತಣ್ಣ­ಗಾ­ಗಿ­ರು­ತ್ತದೆ.

9. ಹಾಲು ಬೆರೆ­ಸುವ ಮುನ್ನ ಕೆನೆ ತೆಗೆ­ದಿ­ರ­ಬೇಕು. ಕೆನೆ­ಯಿ­ರುವ ಹಾಲಿ­ನಿಂ­ದಾಗಿ ಚಹಾ ಅಂಟಂ­ಟಂ­ಟಾ­ಗು­ತ್ತದೆ.

10. Tea potನಿಂದ ಮೊದಲು ಟೀಯನ್ನು ಕಪ್ ಗೆ ಸುರಿ­ಯ­ಬೇಕು. ವಿವಾ­ದಾ­ತ್ಮಕ ಅಂಶ­ವೆಂ­ದರೆ ಇದೇ. ಹಲ­ವಾರು ಮಂದಿ ಮೊದಲು ಹಾಲು ಹಾಕಿ­ಕೊಂಡು ಅದರ ಮೇಲೆ ಚಹಾ ಸುರಿ­ಯ­ಬೇಕು ಎಂದು ವಾದಿ­ಸು­ತ್ತಾರೆ. ನನ್ನ ವಾದವೇ ಸರಿ ಯಾಕೆಂ­ದರೆ ಮೊದಲು ಚಹಾ ಸುರಿ­ದು­ಕೊಂ­ಡರೆ ಆಮೇಲೆ ಎಷ್ಟು ಬೇಕೋ ಅಷ್ಟು ಹಾಲು ಸುರಿ­ಯ­ಬ­ಹುದು. ಮೊದಲು ತುಂಬಾ ಹಾಲು ಸುರಿ­ದಿ­ಟ್ಟರೆ ಚಹಾ ಕೆಟ್ಟು ಹೋಗು­ತ್ತದೆ.

11. ಕೊನೆ­ಯ­ದಾಗಿ, ಎಲ್ಲ­ಕ್ಕಿಂತ ಮುಖ್ಯ­ವಾಗಿ, ರಷ್ಯನ್ ಶೈಲಿಯ ಚಹಾ­ವೊಂ­ದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಉಳಿ­ದೆಲ್ಲ ಟೀಯನ್ನೂ ಸಕ್ಕರೆ ಬೆರೆ­ಸದೆ ಕುಡಿ­ಯ­ಬೇಕು. ಈ ಮಟ್ಟಿಗೆ ನಾನು ಅಲ್ಪ­ಸಂ­ಖ್ಯಾ­ತನೇ ಇರ­ಬ­ಹುದು. ಆದರೆ, ಸಕ್ಕರೆ ಬೆರೆಸಿ ಚಹಾದ ಸ್ವಾದ­ವನ್ನು ಕೆಡಿ­ಸು­ವ­ವ­ರನ್ನು ಚಹಾ­ಪ್ರಿ­ಯ­ರೆಂದು ನಾನು ಹೇಗೆ ಕರೆ­ಯಲಿ? ಚಹಾ ಕಹಿ­ಯಾ­ಗಿಯೇ ಇರ­ಬೇಕು, ಬಿಯ­ರಿ­ನಂತೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಸಕ್ಕರೆ ಬೆರೆ­ಸಿ­ಕೊಂ­ಡಿರೋ ನೀವು ರುಚಿ­ಸು­ವುದು ಟೀಯ­ನ್ನಲ್ಲ, ಸಕ್ಕ­ರೆ­ಯನ್ನು. ಅದರ ಬದಲು ಬಿಸಿ­ನೀ­ರಿಗೆ ಸಕ್ಕರೆ ಬೆರೆಸಿ ಕುಡಿ­ಯೋದು ವಾಸಿ.

ಕೆಲ­ವರು, ತಮಗೆ ಚಹಾ ಇಷ್ಟವೇ ಇಲ್ಲ­ವೆಂದೂ, ಅದರ ಶಮ­ನ­ಕಾರಿ ಗುಣ­ಗ­ಳಿ­ಗಾಗಿ ಕುಡಿ­ಯು­ತ್ತೇ­ವೆಂದು ಹೇಳ­ಬ­ಹುದು. ಅಂಥ­ವರು ಸಕ್ಕರೆ ಬೆರೆ­ಸಿ­ಕೊಂಡೇ ಕುಡಿ­ಯಲಿ ಬಿಡಿ. ಆದರೆ, ದಾರಿ­ತ­ಪ್ಪಿದ ಚಹಾ­ಪ್ರಿ­ಯ­ರಿ­ಗೊಂದು ಕಿವಿ­ಮಾತು; ಒಮ್ಮೆ ಸಕ್ಕರೆ ಹಾಕದೆ ಚಹಾ ಕುಡಿದು ನೋಡಿ. ಮುಂದೆಂದೂ ಚಹಾ­ವನ್ನು ಸಕ್ಕರೆ ಬೆರೆಸಿ ನೀವು ಕೆಡಿ­ಸು­ವು­ದಕ್ಕೆ ಹೋಗ­ಲಾ­ರಿರಿ.

ಇಷ್ಟು ಅಂಶ­ಗಳು ಮುಖ್ಯ. ಉಳಿ­ದಂತೆ ಅತಿ­ಥಿ­ಗ­ಳಿಗೆ ಎಂಥ ಪರಿ­ಸ­ರ­ದಲ್ಲಿ ಚಹಾ ಕೊಡು­ತ್ತೀರಿ, ನೀವು ಎಂಥಾ ಪರಿ­ಸ­ರ­ದಲ್ಲಿ ಚಹಾ ಕುಡಿ­ಯು­ತ್ತೀರಿ ಅನ್ನು­ವುದೂ ಮುಖ್ಯ. ಸಾಸ­ರ್­ನಲ್ಲಿ ಚಹಾ ಕುಡಿ­ಯು­ವುದು ಅಶ್ಲೀಲ ಎಂದು ಭಾವಿ­ಸು­ವು­ದ­ರಿಂದ ಹಿಡಿದು ಚಹಾ­ಸೊ­ಪ್ಪಿನ ವರ್ತ­ನೆ­ಯಿಂ­ದಲೇ ಅತಿ­ಥಿ­ಗಳ ಆಗ­ಮನ ಕಂಡು­ಹಿ­ಡಿ­ಯುವ ನಿಗೂಢ ನಂಬಿ­ಕೆ­ಗಳೂ ನಮ್ಮ­ಲ್ಲಿವೆ. ಅದೆಲ್ಲ ನಮಗೆ ಬೇಕಾ­ಗಿಲ್ಲ.

ಆದರೆ ಒಂದಂತೂ ನಿಜ. ನೀವು ಚಹಾ ಪ್ರಿಯರೇ ಆಗಿ­ದ್ದರೆ, ಸಾಲ ಮಾಡಿ­ಯಾ­ದರೂ ನಿಮ್ಮ ಮನೆ­ಯ­ಲ್ಲಿರು ಸ್ಟೀಲು ಲೋಟ­ಗ­ಳನ್ನು ಕಟ್ಟಿ ಅಟ್ಟಕ್ಕೆ ಹಾಕಿ, ಒಂದು ಡಜ್ ಒಳ್ಳೆಯ ಚೈನಾ­ವೇರ್ ಟೀಕ­ಪ್ಪು­ಗ­ಳನ್ನು ತಂದಿ­ಟ್ಟು­ಕೊಳ್ಳಿ.
ಎಲ್ಲವೂ ಹೇಗೆ ಬದ­ಲಾ­ಗು­ತ್ತದೆ, ನೋಡಿ!

(ಅದು ಶನಿವಾರ ರಾತ್ರಿಯಾ ಭಾನುವಾರದ ಮುಂಜಾವವೋ ತಿಳಿಯದ ಸರಿಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ನಾನು ಮತ್ತು ಗೆಳೆಯ ಡಾ. ವೆಂಕಟೇಶ ಎಂ. ರಾವ್ ಏನನ್ನೋ ಬರೆಯುತ್ತಾ ಸುಸ್ತಾಗಿ ಟೀ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಕುಡಿದೆವು. ಟೀಗೆ ಸಕ್ಕರೆ ಹಾಕಲಿಲ್ಲ. ಜೇನು ಮತ್ತು ಲಿಂಬೆ ಹಣ್ಣು ಸ್ಲೈಸ್ ಸೇರಿಸಿ ಕುಡಿದ ಆ ಚಹಾ ಬೆಳಗಿನ ತನಕವೂ ನಮ್ಮನ್ನು ಎಚ್ಚರವಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಈ ಕ್ಷಣವನ್ನು ಅಮರವಾಗಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಈ ಟೀ ಬರಹ)